کد مطلب:173324 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
ولای حسین
من مصفایم از صفای حسین
لب نبندم من از ثنای حسین
من درمانده را پناهی نیست
جز در رحمت سرای حسین
متحصن به بست او هستم
بلكه بخشد مرا خدای حسین
هر كه را در زمانه مولایی است
نیست مولای من سوای حسین
كردم از سر برون هوای نفس
چون فتادم به سر هوای حسین
آرزویم به وقت جان دادن
نیست جز دیدن لقای حسین
دارم امید شام اول قبر
دست گیرد مرا ولای حسین
خوش بود آن كه بعد مرگ شود
مدفنم خاك كربلای حسین
قبر او در دل محبان است
ای خوش آن دل كه هست جای حسین
نشود كور وارد محشر
آن كه گریان بود برای حسین
یا رب این جمع دردمندان را
بخش درمان تو از دوای حسین
خوش بر احوال آن دل رنجور
كه شفایش حسین بود، (مهجور)